İstanbul’da yaşayan bir kişi, 2015 yılında aracını satışa çıkardı. İnternet üzerinden verdiği ilana yanıt veren bir alıcıyla 140 bin liraya anlaştılar. Satış işlemi için noterde buluşmak üzere plan yaptılar.
Alıcı, araç bedelini banka havalesi ile ödeyeceğini belirtti ve satıcıdan hesap numarasını talep etti. Havalenin yapıldığını iletmesine karşın, satıcı paranın henüz hesabına geçmediğini söylediğinde alıcı, “Paranın banka havuzundan geçmesinin biraz zaman alacağını” ifade ederek satıcıyı ikna etmeye çalıştı.
Satıcı bu açıklamalara ikna olduktan sonra noterde satış işlemleri gerçekleştirildi. Alıcı, satıcıyı evine bıraktı ve “Para kısa süre içinde hesabınıza geçer.” diyerek güven vermeye devam etti.
Bunun üzerine, alıcı bedeli ödemeden aracı satın aldı ve bir gün sonra aracı başkasına satmış gibi göstererek mülkiyetini devretti.
Aracının satış bedeli hesaba geçmeyen satıcı, durumu savcılığa bildirdi ve bu doğrultuda alıcı gibi davranan kişi hakkında dolandırıcılık suçlamasıyla dava açıldı.
Yerel mahkeme, dosyadaki delil yetersizliğinden dolayı sanık hakkında beraat kararı verdi. Ancak istinaf talebi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Ceza Dairesi, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine hükmederek 1 yıl 6 ay hapis cezası ve 4 bin lira adli para cezası verdi.
Sanık, mahkemenin kararına itiraz ederek, suç işleme niyetinin bulunmadığını ve kararın eksik inceleme ile verildiğini belirtti.
Yargıtay 11. Ceza Dairesi, yapılan temyiz incelemesinde sanık hakkında alınan mahkumiyet kararını hukuka uygun buldu. Daire, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Ceza Dairesi’nin kararında herhangi bir hukuka aykırılık tespit etmeyerek, oy birliğiyle temyiz talebini reddetti.
